της Μαρίας Λιουδάκη | Γαύδος, γεμάτη εικόνες, αρώματα, φύση, μονοπάτια, αστέρια, μέθη, έρωτα, θάλασσα..!
Φτάνoντας στο νησί μαγεύεσαι από το εξωτικό τοπίο. Αμμόλοφοι και κεδροι κυριαρχούν παντού! Το ατελείωτο μπλε σε ταξιδεύει σε μέρη αλαργινά! Μεθάς και μόνο από το άρωμα της άμμου, ξεδιψάς από το μπλε του λιβυκού, χορταίνεις από τους κέδρους!
Κατά τη διάρκεια της παραμονής, συνηθίζεις τους ρυθμούς, εξερευνάς παρθένα μέρη, απάτητα χώματα... Νιώθεις δέος που περπατάς στο νοτιότερο άκρο της Ευρώπης. Εκεί βρίσκεται η καρέκλα για να σου θυμίσει πόσο μικρός είσαι στον παγκόσμιο χάρτη...
Όσο πέφτει το σκοτάδι, ανατέλλουν τα νυχτερινά πλάσματα του ουρανού!
Σιγά σιγά αναδύονται όλο και περισσότερα και τότε σου θυμίζουν κι αυτά το πόσο μικρότερος είσαι στους αστρονομικούς χάρτες!
Αστέρια, πλανήτες, νεφελώματα ξεπροβάλλουν στα μάτια σου! Πρώτη φορά ίσως συνειδητοποιείς πόσα πολλά σε συντροφεύουν κάθε βράδυ... πιστοί εραστές, βρίσκονται στη θέση τους ανελλιπώς!
Αρκεί να τα κοιτάξεις!
Η μέρα και η νύχτα εναλλάσσονται αρμονικά σε καθημερινή βάση!
Οι μέρες κυλάνε κι εσύ συνεχίζεις να ανακαλύπτεις τόπους, ανθρώπους και κάπου εκεί ξεκινάει μια σχέση εμπιστοσύνης με το νησί.
Αμοιβαίος σεβασμός κι εκτίμηση!
Είναι αξιοθαύμαστη η γλυκύτητα των ανθρώπων, πρόθυμοι να βοηθήσουν, να συμβουλέψουν, να προσεγγίσουν τον άγνωστο, τον ξένο, που σε λίγες ώρες ή μέρες θα έχει γίνει ένα με τους ρυθμούς της Γαύδου!
Ο Άη Γιάννης είναι μια αντιπροσωπευτική απεικόνιση του νησιού, μεγάλη παραλία με αμμόλοφους που είναι πλούσιοι σε κέδρους! Και η διαδρομή προς Λαβρακά μέσω μονοπατιού, θα σου μείνει για καιρό στο μυαλό, ειδικά αν την κάνεις κατά τη διάρκεια της δύσης του ηλίου, καθώς τα χρυσαφένια χρώματα φτιάχνουν ένα μοναδικό ειδυλλιακό σκηνικό!
Ο Φάρος σου θυμίζει ότι είσαι εκεί, σ αυτό τον τόπο, αλλά ξεχνάς τον λόγο. Απλά υπάρχεις κι αναπνέεις, προσπαθώντας να σταθείς στα πόδια σου από τον δυνατό αέρα! Μένεις όρθιος όμως, όπως κι ο φάρος παραμένει εκεί αγέρωχος κι επιβλητικός!
Φτάνοντας στο χωριό Κόρφος, ακολουθώντας μια εύκολη διαδρομή κάτω από δέντρα, οδηγείσαι στην παραλία της Τρυπητής, με το ξεχασμένο καραβάκι και την αποξηραμένη λίμνη! Αγναντεύεις την καρέκλα που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής και κολυμπάς στις Καμαρέλλες. που βρίσκονται από κάτω!
Είναι γεγονός ότι βρίσκεσαι μια ανάσα μακριά από την μυστηριώδη ήπειρο..!
Η βόλτα στον Ποταμό θα σε ανταμείψει με την υπέροχη θέα της δύσης του ηλίου και θα σου χαρίσει απλόχερα την κόκκινη αμμουδιά του, να την περπατήσεις, να σαγηνευτείς και μετά να λουστείς με χρυσαφένια χρώματα, όνειρα κι αισιοδοξία στα πεντακάθαρα νερά του!
Στη Γαύδο πας μιά φορά και μετά ερωτεύεσαι!
Ερωτεύεσαι τα πάντα και γι αυτό αφήνεις υπόσχεση ότι θα ξαναχαιρετίσεις το νησί όσο πιο σύντομα μπορέσεις!!!
Εις το επανειδήν!
Φωτογραφίες, κείμενο - Μαρία Λιουδάκη
