Ας τα πάρουμε απ’ την αρχή.
Η Σελήνη ήταν η κόρη του Υπερίονα και της Θείας. Ακόμα, ήταν αδελφή του Ήλιου.
Απεικονίζεται συχνά με λαμπερό πρόσωπο, μια νέα γυναίκα που λάμπει κυριολεκτικά, και είναι στον ουρανό. Τρέχει πάνω σ’ ένα λαμπερό άρμα, ασημένιο και όλα τα αστέρια σβήνουν στο πέρασμά της.
Έχει ερωτευτεί πολλές φορές.
Κάποτε ήταν ερωτευμένη με το Δία, κάποτε με τον θεό Πάνα. Αλλά ο πιο διάσημος έρωτάς της ήταν με το βοσκό Ενδυμίωνα. Τόσο πολύ τον αγάπησε, που ζήτησε από τους θεούς να της κάνουν τη χάρη να του δώσουν αθανασία. Αυτό και έγινε. Ο Ενδυμίωνας πέρασε στην αιωνιότητα αλλά ήταν πάντα βυθισμένος σε ύπνο. Έτσι η Σελήνη, κάθε βράδυ τον επισκέπτεται και με τις ακτίνες της τον χαϊδεύει!
Οι αρχαίοι πίστευαν ότι σε κάθε έκλειψη σελήνης, ένας δράκος απειλεί τη Σελήνη.
Όμως εκείνη καταφέρνει πάντα και σώζεται. Την προστατεύουν οι μάγισσες του ουρανού της Θεσσαλίας, που εμποδίζουν το δράκο να την πλησιάσει.
Η Σελήνη λατρευόταν σε όλο σχεδόν τον ελληνικό χώρο.
Ιδιαίτερα όμως σπουδαία ιερά της ήταν στην αρχαία Σπάρτη, στο μαντείο των Σπαρτιατών στις Θαλάμες της Λακωνίας. Επίσης και στη Ρώμη υπήρχε σπουδαίο ιερό επί του Αβεντίου λόφου όπου και έκαιγε «ακοίμητος λυχνία» όλη τη νύχτα.
ΠΗΓΗ: infokids.gr