Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κισάμου & Σελίνου κ. Αμφιλόχιος τέλεσε την Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, στην Κίσαμο, με την συμμετοχή εκατοντάδων πιστών, αρκετοί από τους οποίους παρέμειναν έως το τέλος της Θείας Λειτουργίας.
Τον δε Εσπερινό της Αγάπης τέλεσε το πρωί της Κυριακής του Πάσχα στον Ι. Ναό Μιχαήλ Αρχαγγέλου Καστελίου, το δε εσπέρας στην Ιερά Πατριαρχική Μονή Οδηγητρίας Γωνιάς στο Κολυμπάρι, με την συμμετοχή των Ιερέων της ευρύτερης περιοχής. Συγκινητική η συμμετοχή εκατοντάδων πιστών, οι οποίοι μετείχαν ιδιαίτερα στην Ιερά Μονή Γωνιάς.
Στην Σταυροπηγιακή Μονή Γωνιάς αναγνώσθηκε η Πασχάλια Εγκύκλιος του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου και εψάλη η φήμη Του.
Στο τέλος του Εσπερινού ο Σεβασμιώτατος κ. Αμφιλόχιος ευχήθηκε στους εκατοντάδες προσκυνητές και ακολούθησε ο ασπασμός της αγάπης και η διανομή των πασχαλινών αυγών και τσουρεκιών.
Στο Πασχαλινό μήνυμα του διερωτήθηκε ο Σεβασμιώτατος κ. Αμφιλόχιος: «… σ΄ ένα κόσμο όπου εκατομμύρια ανέργων, πεινασμένων, αγανακτισμένων και προσφύγων απεγνωσμένα τριγυρνούν στους δρόμους της ζωής ζητώντας λίγη ελπίδα και φως, ποιός μπορεί να απαντήσει στο γιατί και το πώς; Σ΄ ένα κόσμο φυλακισμένο στο άγχος της καθημερινότητας, των κοινωνικών αναστατώσεων, του φόβου, της ανασφάλειας, της απειλής της καταστροφής της λεκάνης της Μεσογείου από την πλεονεξία, την μωρία και την αδηφαγία των ισχυρών της γης, οι οποίοι στο βωμό των συμφερόντων τους βάλθηκαν να την μετατρέψουν σε υποδοχέα χημικών αποβλήτων, πόσο μπορεί να νιώσει ο άνθρωπος την ομορφιά και την χάρη από το υπερκόσμιο αυτό πανηγύρι της αιωνίου χαράς και ζωής; Σ΄ ένα κόσμο που στενάζει «εν τη σκοτία» και βαδίζει «εν χώρα και σκια θανάτου», πόσο το Ανέσπερο Φως γίνεται πηγή ζωής και αιτία χαράς;».
Σημείωσε όμως στο μήνυμα του πως ακόμα και αν έτσι έχουν τα πράγματα «Το γεγονός της Ανατάσεως του Χριστού, χωρίς να αγνοεί τον ταραγμένο κόσμο όλων των αιώνων, βοηθά τον άνθρωπο να αγωνιστεί με θάρρος και ελπίδα για να γευτεί στον καθημερινό βίο του, έστω και μερικώς, την πραγματικότητα του καινού ουρανού και της καινής γης, την οποία προσδοκά στον μέλλοντα αιώνα, να επιτελέσει το πέρασμά του από τα πρόσκαιρα και φθαρτά εις το Πάσχα της Βασιλείας και της αιωνιότητας. Να διαλύσει τις αμφιβολίες του, να χαρεί χαρά αναφαίρετη και να αναστήσει την ομορφιά και το κάλλος που χάρισε απ’ αρχής ο Θεός εις τον άνθρωπο και που χαρίζει σε όλους μας και πάλι ο Χριστός με την νίκη Του κατά του θανάτου, με την κατάλυση και κατάργηση του άδη». Κάλεσε δε όλους να έχουν πίστη και εμπιστοσύνη πως «μέσα στην απιστία και την απαξίωση των καιρών υπάρχει ο αναλλοίωτος Χριστός που καταδέχεται να ψηλαφάται στους τύπους των ήλων και την λογχευμένη πλευρά Του, για να διαλύει το σκότος και την λήθη που μας περιβάλλουν».
Πηγή: Ρομφαία
