Οι έρευνές τους έδειξαν ότι η εκκλησία αυτή που λεγόταν κάποτε Άγιος Φωκάς, χτισμένη τον 4ο αιώνα στην κορυφή μιας χαράδρας, χτυπήθηκε για πρώτη φορά από έναν ισχυρό σεισμό, ενώ ακόμα βρισκόταν στο στάδιο της ανοικοδόμησής της.
Οι πιστοί συνέχισαν να τη χτίζουν και μετά το σεισμό, φτιάχνοντας ένα εκπληκτικό πάτωμα όλο ψηφιδωτό, το οποίο όμως κατακάθισε και καταστράφηκε μετά από μια ξαφνική πλημμύρα. Μετά από χρόνια ένας δεύτερος ισχυρός σεισμός την ξαναχτύπησε, τη στιγμή μάλιστα που μόλις είχαν ολοκληρωθεί οι εργασίες προσθήκης γλυπτών διακοσμήσεων στο εσωτερικό της.
Η εκκλησία εγκαταλείφθηκε πλέον και μετατράπηκε σε εργαστήριο κατασκευής βάζων, το οποίο στη συνέχεια πέφτει κι αυτό θύμα υποχώρησης του εδάφους. Στο Μεσαίωνα, η παλιά εκκλησία έγινε καπνιστήριο οπίου, μέχρι που ξεχάστηκε εντελώς εκεί ψηλά στο βράχο, θαμμένη κάτω από τη γη για πολλούς αιώνες.
