Σάββατο, 11 Ιουλίου 2015
  -
|  Ακολουθήστε μας:        
Μαρία Γ. Λιονή: Άγγελος αγάπης για δεκάδες παιδιά

Μαρία Γ. Λιονή: Άγγελος αγάπης για δεκάδες παιδιά

Παρασκευή, 26 Ιουνίου 2015 Κατηγορία Κρήτη Βαθιά
 της Εύας Λαδιά | Ο παπα-Γιάννης Πίτερης είχε την φωτεινή σκέψη και πήρε όλο το βάρος της Παιδικής Στέγης «Αγίου Νικολάου», αλλά η καρδιά του Ιδρύματος είχε ένα γυναικείο όνομα: Μαρία Λιονή.
 
Ήταν η γυναίκα που θυμούνται με ευγνωμοσύνη εκατοντάδες γκριζομάλληδες, σήμερα, που σαν παιδιά είχαν βρει στην «Παιδική Στέγη» μια γωνιά αγάπης, για να συντηρηθούν και να συνεχίσουν το σχολείο τους. Κι όμως 24 Αυγούστου 1970, η σπουδαία αυτή γυναίκα, βρήκε τραγικό θάνατο σε τροχαίο, όταν λεωφορείο που επέβαινε κατακρημνίστηκε στην Δαμάστα.
 
Μια θαυμάσια αναφορά στη φωτεινή αυτή μορφή του Ρεθύμνου, έδωσε στη νεκρολογία της η Βιργινία Τσουδερού. Και τη μοιράζομαι μαζί σας.
 
«Μια φίλη έφυγε… Μια συνεργάτης πάει…
 
Ήταν αγωνίστρια, στον πόλεμο και στην ειρήνη.
 
Άραγε τη «γλωσσοφάγαμε;» όπως λέει η λαϊκή θυμοσοφία;
 
Τέλεια μητέρα, τέλεια σύζυγος, τέλεια φίλη, τέλεια πολίτης. Δίκαια ίσως ο Γιώργος, ο αγαπημένος σύζυγός της, μου είπε:
 
«Όλοι τη λέγανε καλή, τη γλωσσοφάγανε. Δεν ήταν να βρεθεί κανείς να την πει κακιά, ίσως να μην εύρισκε τέτοιο άδικο τέλος».
 
Αλλά πώς να πει και ο πιο δύσκολος άνθρωπος κακιά τη Μαρία; Πώς να της βρούμε ψεγάδι;
 
Ομολογώ ότι το Ρέθυμνο, που τόσο αγαπώ, για μένα δεν θα είναι το ίδιο από δω και πέρα. Στην είσοδο της πολιτείας μας με υπεδέχετο πάντα το χαμόγελο της ηρωικής γλυκομίλητης Μαρίας…».
 
Και παρακάτω η κ. Τσουδερού περιγράφει με τα πιο φωτεινά χρώματα τη φιλοξενία της Ατσιπουλιανής αρχόντισσας, και το σπάνιο χάρισμα να ηρεμεί τους πάντες και να συγχωρεί κάθε ανθρώπινη αδυναμία.
 
Μια βαθιά χριστιανική αντίληψη χαρακτήριζε τη Μαρία Λιονή από τα παιδικά της χρόνια. Γεννήθηκε το 1905. Ήταν κόρη του Σπύρου Μανουσάκη (Γκιουστάκη), της Ασπασίας Λεντζάκη. Άνθρωπος φιλότιμος και με «τσαγανό», δεν ήθελε να μένει αμέτοχη στις δυσκολίες που περνούσε όλος ο κόσμος. Ήθελε και κείνη να προσφέρει. Έτσι βρέθηκε από τα μικρά της χρόνια καθισμένη στην φθαρμένη, από τη χρήση, καρέκλα της Νομαρχίας, να προσφέρει τις υπηρεσίες της, ως αρχειοφύλαξ, πάντα με το χαμόγελο. Κανένας δεν έφευγε χωρίς να εξυπηρετηθεί. Κι όλα αυτά, σε χρόνια που ο αναλφαβητισμός έκανε τους ανθρώπους ιδιαίτερα παράξενους, όταν βρίσκονταν σε δημόσια υπηρεσία και πολλές φορές άδικους όταν πίστευαν ότι όλα μπορεί να γίνουν με μια κίνηση των χεριών κατά μαγικό τρόπο. Η Μαρία Λιονή είχε τεράστια υπομονή και μπορούσε να εξηγήσει το κάθε τι στον άνθρωπο που ζητούσε τη βοήθειά της και να τον συμπαρασταθεί σαν να ήταν συγγενής της. Αυτή η αρετή την έκανε ιδιαίτερα αγαπητή στο περιβάλλον της και στους συναδέλφους της. Για όλους ήταν η αξιαγάπητη Μαρία, που είχε και μια εξαιρετική ομορφιά.
 
Αντίσταση με τη γραφομηχανή της Νομαρχίας 
 
Έτσι τη βρήκε η Κατοχή αλλά εκείνη συνέχιζε να δείχνει αμέριμνη. Κι όμως δεν είχε νου παρά για τη λευτεριά της πατρίδας της. Όσο για το θάρρος της ήταν απαράμιλλο. Πως χωρούσε άραγε τόση γενναιότητα σε τόσο τρυφερό παρουσιαστικό ήταν ν' απορείς.
 
Σαν αρχαιοφύλακας πρόσφερε σπουδαίες υπηρεσίες στην Αντίσταση. Σε καθημερινή βάση ο Χρίστος Τζιφάκης είχε την κίνηση της αρχειοθέτησης από τη Μαρία. Συνεργάτες της στη Νομαρχία τη θυμούνται να γράφει στη γραφομηχανή της το αντιστασιακό δελτίο. Στη γραφομηχανή της Νομαρχίας! Τι γενναία ψυχή έκρυβε η πανέμορφη εκείνη κοπέλα. Έτσι κατάφερε να σώσει και τη ζωή του Γιάννη Κουτσουράκη, παραπλανώντας τους καταχτητές, που τον αναζητούσαν ακόμα και στη Νομαρχία.
 
Εκεί πάντως που η Μαρία έκανε τους πάντες να «λαχταρίσουν», δίνοντας ρεσιτάλ ψυχραιμίας, ήταν μια μέρα που έκαναν «μπλόκο» στη Νομαρχία, οι Γερμανοί. Κάτι είχαν υποψιαστεί. Ένας Γερμανός μάλιστα πήγε και στάθηκε πάνω από τη Μαρία. Και κείνη χωρίς να ταραχτεί συνέχιζε απτόητη να γράφει το δελτίο της αντίστασης, σαν να μη συνέβαινε τίποτα. Η τόση ηρεμία δεν μπορούσε να πονηρέψει ούτε κι έναν καχύποπτο. Απογοητευμένοι έφυγαν οι Γερμανοί, αφού δεν βρήκαν τίποτα το περίεργο. Και η Μαρία σαν να μην είχε συμβεί στο γραφείο της το επεισόδιο, τέλειωσε με την ησυχία της το κείμενο, και το έβαλε στην τσάντα της όπως κάθε βράδυ. Πήγε αμέσως μετά στη σπηλιά όπου είχε στηθεί τυπογραφείο. Η αντιστασιακή εφημερίδα τυπώθηκε και πάλι. Η μικρή Ατσιπουλιανή ηρωίδα είχε θριαμβεύσει για μια ακόμα φορά… Ο Τζιφάκης δεν ήξερε πολλές φορές πώς να επαινέσει τη γυναίκα αυτή που τον ξάφνιαζε με την τόλμη της και το αγωνιστικό της σθένος.
  
Ο πιο μικρός …αντάρτης 
 
Η Βιργινία Τσουδερού, αναφέρει στην πληρέστατη αναφορά της και κάτι ακόμα που σου προκαλεί δέος.
 
Η Μαρία αναλάμβανε τις πιο παράτολμες αποστολές, κρατώντας από το χέρι τον πρωτότοκο Γιάννη της που ήταν μικρό παιδί και φυσικά ανυποψίαστο για το ρόλο που έπαιζε Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ο μικρότερος σε ηλικία «αντάρτης» της εποχής.
 
Είχε πλήρη επίγνωση η Μαρία Λιονή σε τι κίνδυνο έμπαινε η ίδια παρασύροντας και το παιδί της. Μα ήταν πάνω από όλα Κρητικιά. Και το κοφτερό της μυαλό ήξερε πως κανένας δεν θα μπορούσε να υποψιαστεί τι κρύβει η γυναίκα που κατέβαινε από το Ατσιπόπουλο στο Ρέθυμνο σέρνοντας από το χεράκι ένα μικρό αγόρι.
 
Κι όμως αυτή η νέα και ωραία γυναίκα, που με γελαστό ύφος κατέβαινε συχνά τον καιρό της κατοχής το δρόμο που ένωνε το Ατσιπόπουλο με το Ρέθυμνο, αστειευόμενη με το αγοράκι της και κανακεύοντάς το, όπως προχωρούσαν, έκρυβε στο ταγάρι της και στην, πλούσια, φούστα της, όπλα και χειροβομβίδες, δελτία και μηνύματα για τους πατριώτες των βουνών. Μια μέρα έδωσε το ταγάρι με το όπλο να κρατά στον ώμο ο Γιάννης κι ήταν έτοιμη αν γινόταν έλεγχος τι θα πει και πως θα πράξει. Ευτυχώς δεν χρειάστηκε.
 
Έτσι αγέρωχη, ριψοκίνδυνη, αποφασιστική, υπέροχη, περνούσε από τα «μπλόκα» των Γερμανών. Και πετύχαινε σε κάθε αποστολή που αναλάμβανε. Για την πολεμική της αρετή η γενναία γυναίκα με το ζεστό χαμόγελο, κέρδισε τρία παράσημα.
 
Η καρδιά της Παιδικής Στέγης
  
Κι ήρθε η απελευθέρωση να ξαναδώσει το χαμόγελο της ελπίδας. Νέος όμως εχθρός ήρθε να στοιχειώσει τον ύπνο της Μαρίας. Ήταν η μιζέρια που ταλαιπωρούσε τον κόσμο. Η χώρα μας, μόλις σήκωνε κεφάλι από την κατοχή των δακρύων και της ορφάνιας. Θύματα της μεταβατικής αυτής περιόδου τα παιδιά, που βρέθηκαν ξαφνικά από μικρή ηλικία να θυσιάζουν στο βωμό της ανάγκης, όνειρα και προοπτικές για τη ζωή τους αναζητώντας δρόμους επιβίωσης.
 
Αυτά τα πλάσματα ήρθε να ανακουφίσει ένα έργο ζωής του υπέροχου εκείνου λευίτη -αγιασμένη θα είναι η ψυχή του- του παπα-Γιάννη Πίτερη. Ήταν η «Παιδική Στέγη» που έδωσε στη Μαρία Λιονή μια διέξοδο, για να διοχετεύσει την ανάγκη της να προσφέρει στο συνάνθρωπο, ιδιαίτερα στο παιδί που λάτρευε.
 
Κι ένωσε τις δυνάμεις της για τη λειτουργία της Παιδικής Στέγης, που μας παρουσιάζει ιδανικά στα χρονογραφήματά του ο Κώστας Μαμαλάκης, δίνοντας και το στίγμα ενός κολοσσιαίου έργου που απαιτούσε «κότσια» για να το στηρίξεις. Αναφέρει σχετικά μεταξύ άλλων.
 
Ένα τολμηρό σχέδιο
  
«Ο παπα-Γιάννης Πίτερης συνέλαβε ένα τολμηρό σχέδιο. Το εκμυστηρεύτηκε σ' έναν άνθρωπο που βαθιά εκτιμούσε. Είπαν «στ' όνομα του Θεού» και ξεκίνησαν οι δυο τους, χωρίς πεντάρα, χωρίς σίγουρη προοπτική, να κυνηγήσουν μια ωραία χίμαιρα. Συνάντησαν εμπόδια, δυσκολίες ανυπέρβλητες, ετράβηξαν πολλά. Χτύπησαν πολλές πόρτες. Η πρώτη πόρτα ήταν το Δεσποτικό που χτύπησαν. Άνοιξε πρόθυμα κι έδωσε την εισφορά του ο Μητροπολίτης Αθανάσιος. Ύστερα ο παπα-Γιάννης άρχισε να περιοδεύει «αποστολικά» τα χωριά, προπαγανδίζοντας την ωραία ιδέα.
 
Και μάζευε σ' ένα ασκί λάδι, αποδεχόμενος και τον οβολό του φτωχού, το υστέρημα της χήρας, ας ήταν και μια κούπα λαδάκι.
 
Ξεκίνησαν με πίστη ακράδαντη στην ιδέα και θέληση σιδερένια αυτοί οι δυο άνθρωποι και στο τέλος η χίμαιρα αυτή έγινε πραγματικότητα. Ιδρύθηκε, εστερεώθηκε η «Παιδική Στέγη».
 
Ο παπα-Γιάννης Πίτερης και ο Κώστας Αντωνάκης, ο «στιβαρός βραχίονάς μου» όπως τον αποκαλούσε ο Παπα-Γιάννης ήταν αυτοί οι άνθρωποι.
 
Πάνω από 300 αγόρια και κορίτσια έχουν εξασφαλίσει στέγη και τροφή.
 
Είδα στο γραφείο κίνηση, συνεχίζει ο Κώστας Μαμαλάκης, εργάτες που δουλεύουν για τις προκαταρκτικές εργασίες ανέγερσης των νέων κτιρίων να περιμένουν πληρωμή και την ευγενέστατη σύμβουλο της «Παιδικής Στέγης» κυρία Μαρία Λιονή μαζί με τον παπα-Γιάννη.
 
Δεν υπήρχαν εκείνη τη στιγμή χρήματα να πληρωθούν τα δεδουλευμένα δύο εβδομάδων ημερομίσθια. Κι ήταν Σάββατο.
 
Τα προβλήματα και οι ανάγκες των εργατών τα βάσανά των -είχαν κι αρρώστους 2-3 στα σπίτια τους- είναι φυσικό να μην τους αφήνουν περιθώρια να σκεφθούν τον ιερό σκοπό της «Παιδικής Στέγης». Κι όμως μόλις αντιλήφθηκαν την ειλικρινή λύπη του παπα-Γιάννη, όλοι τους με συγκινητική προθυμία άρχισαν να τον παρηγορούν αυτοί, ότι θα τα βολέψουν με βερεσέ.
Ο ιερέας είχε γίνει κατάχλομος από τη στενοχώρια του.
 
- Όχι παιδιά θα σας δώσω ότι έχω πάνω μου και θα τρέξω να βρω λεφτά. Ποιοι έχουν αρρώστους; Ποιοι έχουν ανάγκη;
 
Τρεις τέσσερις με τα πολλά ομολογήσανε ότι είναι σε δύσκολη θέση. Οι άλλοι συναγωνιζόντουσαν ποιος να πρωτοαποποιηθεί την προσφορά του παπα-Γιάννη. Η σκηνή με γέμισε συγκίνηση και θαυμασμό!
 
Αλλά μια κυρία με έντονη προσωπικότητα η διακεκριμένη δημοσιολόγος Βιργινία Τσουδερού-Παπαδάτου, με το καθαρό και γόνιμο «Τσουδέρειο» μυαλό της, συνέλαβε, μελέτησε και έθεσε σε εφαρμογή ένα καταπληκτικό σχέδιο, που δίδει προεκτάσεις στο έργο της «Παιδικής Στέγης» που ονειρευόμαστε.
 
Και το αποτέλεσμα είναι να έχουν ήδη αρχίσει οι εργασίες για τη δημιουργία ενός έργου τεράστιου, με επιπτώσεις σωστικές για την άπορη «μαθητιώσα νεολαία» και το Ρέθεμνος.
 
Η κ. Τσουδερού έχει θέσει στην υπηρεσία της «Στέγης» όλη τη δραστηριότητά της, όλες τις γνώσεις της.
 
Το σπουδαιότερο δε από όλα είναι ότι με το ορθολογιστικά οργανωμένο σχέδιό της, η Παιδική Στέγη, θα έχει οικονομική αυτάρκεια στο εγγύς μέλλον. Τα υπό ανέγερση κτίριά της θα στεγάζουν τα καλοκαίρια ξένους φοιτητές.
 
«Μ' ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια». Γιατί θα τονώνεται και η τουριστική κίνηση και θα είναι και ένα μόνιμο μέσο προβολής του Ρεθέμνου-τουριστικής προπαγάνδας του.
 
Για το σκοπό αυτό εξασφάλισε τη γενναία συνδρομή της ΧΕΝ, του Οργανισμού Τουρισμού και την τεχνική βοήθεια του στρατού.
Συνεπίκουρος και ο Σύλλογος των εν Αθήναις Ρεθυμνίων το «Αρκάδι».
 
Η νέα μορφή και οι διαστάσεις που παίρνει όπου να 'ναι η «Παιδική Στέγη» -τέσσερα κτίρια με σύγχρονες ανέσεις στον λόφο του Τιμίου Σταυρού με κοιτώνες, αίθουσα βιβλιοθήκης, αίθουσα αθλοπαιδειών, γήπεδα αθλήσεως σε έκταση 29 στρεμμάτων και οφείλεται στο δαιμόνιο της έξοχης θυγατέρας του αλησμόνητου Πρωθυπουργού της Μάχης της Κρήτης Εμμανουήλ Τσουδερού.
 
Φεύγοντας από την «Παιδική Στέγη» συγκινημένοι αισθανθήκαμε την ανάγκη να υποκλιθούμε με σεβασμό μπροστά σ' αυτή τη μεγάλη προσπάθεια, στο συντελούμενο αυτό θεάρεστο έργο.
 
Και θυμηθήκαμε και το σοφό λόγο του αξέχαστου Σταύρου Κελαϊδή «Άμα βρεθεί ο ένας»! Το Ρέθυμνο τυχερό, τον βρήκε τον ένα: Στο πρόσωπο του παπα-Γιάννη Πίτερη. Έχει κι αυτός την τύχη να πλαισιώνεται από άριστο συμβούλιο, υπό την προεδρία του, που εργάζεται μαζί του με φανατισμό και πάθος. Το αποτελούν: Στέλιος Συγγελάκης, Γεώργιος Γύπαρης, Π. Φραϊδάκης, Εμμ. Σταγάκης, Μαρία Λιονή, Ελένη Ψυχογιουδάκη, Ευλαβία Πισκοπάκη και Θεανώ Μακρή».
 
Πόσες λευκές νύχτες αγωνίας 
 
Σ' αυτή την Παιδική Στέγη η Μαρία Λιονή έμεινε αμέτρητες φορές άγρυπνη. Ακόμα και στο σπίτι μετέφερε την έγνοια της για κάθε πρόβλημα που αντιμετώπιζε ο χώρος αυτός που κάποιοι επιτελούσαν θεάρεστο έργο.
 
Ο Γιώργος Λιονής, ο ακριβός της σύντροφος, πολλές φορές αγανακτούσε. Μα θα την έχανε τελικά αν συνέχιζε να πάσχει για τους άλλους. Και την ίδια στιγμή έσπευδε κι ο ίδιος να βοηθήσει για να δει εκείνο το υπέροχο χαμόγελό της που ήταν σαν ευλογία Θεού.
 
Γράφει η Βιργινία Τσουδερού:
 
«Η Μαρία με το αισθητήριο του παιδευμένου ανθρώπου ήξερε ότι για να πετύχουμε την πλήρη και αληθινή ελευθερία χρειάζονται άτομα με σωστή αγωγή, σωστή παιδεία.
 
Από το 1961, δόθηκε ολοκληρωτικά στο έργο της Παιδικής Στέγης. Ιδέες πολλοί έχουν. Επιμονή όμως στην υπηρεσία μια ιδέας πολύ λίγοι. Η Μαρία ήταν μεταξύ των ολίγων. Ήξερε να δουλεύει χωρίς να ακούγεται. Να προωθεί σκοπούς αθόρυβα. Ήταν ο στυλοβάτης του έργου. Στις πρώτες δύσκολες στιγμές το σπίτι της Μαρίας ήταν το καταφύγιο των παιδιών. Η Μαρία ήταν η υπομονετική αθόρυβη μητέρα, που βρισκόταν πάντα εκεί που έπρεπε στην ώρα της ανάγκης…
 
Ποιος δεν την θυμάται να στέκεται στην πόρτα της, χαμογελαστή, έτοιμη να υποδεχτεί τον καθένα, να δώσει τη σωστή συμβουλή, να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα.
 
Και που δεν πρωτοστάτησε και πέρα της Παιδικής Στέγης η Μαρία Λιονή. Παρούσα στον αγώνα για το Κέντρο Νεότητας στον Τίμιο Σταυρό, παρούσα στη ΧΕΝ, παρούσα σε κάθε έργο καλό και αγαθό…
 
Με τις αχώριστες φίλες και συνεργάτιδες στα έργα αγάπης, Κωστούλα Τζέτζου και Θεανώ Μακρή βρέθηκαν στο μοιραίο λεωφορείο, ιδιοκτησίας Γεωργίου Λιονή και Μιχ. Δημητρακάκη 24 Αυγούστου 1970. Πήγαιναν στο Ηράκλειο για να αφαιρεθούν οι πινακίδες του οχήματος και να αντικατασταθεί με καινούργιο.
 
Ήταν 2:30 το μεσημέρι όταν το αυτοκίνητο, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, βρέθηκε σε γκρεμό της Δαμάστας. Η Μαρία Λιονή με τις δυο αχώριστες φίλες της, πέταξαν στους κόλπους των μακάρων, που είχαν θέση, χάρις στο μεγάλο έργο τους. Οι λοιποί επιβάτες, τέσσερις ήταν, τραυματίστηκαν σοβαρά.
 
Η κηδεία των τριών γυναικών έγινε μέσα σε κλίμα οδύνης. Στη νεκρώσιμη ακολουθία προέστη ο Μητροπολίτης Τίτος πλαισιωμένος από τον Κυδωνίας και Αποκορώνου Νικηφόρο και πολυάριθμο κλήρο. Η ΧΕΝ εξέδωσε ψήφισμα και οι νεκρολογίες διαδέχονταν η μία την άλλη στον τοπικό τύπο. Για τη Μαρία οι περισσότερες.
 
Τότε κάποιο από τα παιδιά της «Παιδικής Στέγης» ο σημερινός επιφανής δικηγόρος και συγγραφέας Κωστής Καλλέργης ένοιωσε την ανάγκη με στίχο να αποχαιρετίσει, την αγαπημένη του κα Μαρία εκ μέρους και όλων των παιδιών της στέγης.
 
Κι έγραψε:
 
Εις τη μεγάλη τρικυμία
που έχει η σκληρή ζωή
βρήκαμε απάνεμο λιμάνι
εις τη Μαρία τη Λιονή.
 
Μας πρότρεπε στην Αρετή
εις την Αγάπη την Αλήθεια
είχε ακούραστη καρδιά
κρυμμένη μες στα στήθια. 
 
Στο ίδιο ύφος και οι υπόλοιποι στίχοι, πλημμυρισμένοι από το άρωμα παιδικής καρδιάς, που θρηνούσε το χαμένο της άγγελο. Και κατέληγε:
  
Στη μάνα που μας έδωσε
αγάπη και συμπόνια
ευχόμαστε η μνήμη της
να μένει πάντα αιώνια. 
 
Τα χρόνια κύλισαν. Κι όταν σμίγουν οι φτασμένοι σήμερα συμπολίτες που ήταν κάποτε μέλη της «Παιδικής Στέγης» ανάβουν κερί στη μνήμη της Μαρίας Λιονή της μάνας που ξενυχτούσε να βρει λύσεις όταν τα τρόφιμα δεν έφταναν για να χορτάσει ο μαθητόκοσμος του ιδρύματος, της Στέγης που είχε κάνει δεύτερο σπίτι της και που είχε τόσο απλόχωρη καρδιά, ικανή να χωρέσει αγάπη για όλα τα παιδιά του κόσμου.
 
rethnea.gr
Διαβάστε περισσότερα...
«Συμμετέχω ενεργά μαζί μπορούμε» - Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης παιδιών με ειδικές ανάγκες στο Ρέθυμνο

«Συμμετέχω ενεργά μαζί μπορούμε» - Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης παιδιών με ειδικές ανάγκες στο Ρέθυμνο

Τετάρτη, 24 Ιουνίου 2015 Κατηγορία Περιφερειακή Ενότητα Ρεθύμνου
Με στόχο την εθελοντική οικονομική ενίσχυση της τοπικής κοινωνίας προκειμένου να δημιουργηθεί Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης παιδιών με ειδικές ανάγκες στο Ρέθυμνο, διοργανώθηκε το Σαββατοκύριακο διήμερο καλοκαιρινών εκδηλώσεων από τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων παιδιών με Αυτισμό. Στα πλαίσια των εκδηλώσεων που έλαβαν χώρα στο «Σπίτι του Πολιτισμού» πραγματοποιήθηκε έκθεση με τις δημιουργίες των παιδιών από το εργαστήριο δημιουργικής απασχόλησης, καθώς και η δράση «Συμμετέχω ενεργά, μαζί μπορούμε» που έχει σαν αντικείμενο την «υιοθέτηση» κουμπαράδων και την συμβολή στη δημιουργία της μόνιμης, ημερήσιας δομής για παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
 
Η χρόνια και εντατική προσπάθεια του Συλλόγου να καλύψει το κενό που υπάρχει στο νομό σε επίπεδο ολοκληρωμένων δομών για τα παιδιά με αυτισμό, σύνδρομο down, κινητικές αναπηρίες και νοητική στέρηση, φαίνεται να έχει αίσιο τέλος, με τον πρόεδρο του, Παύλο Μελισσινό, να δηλώνει στα «Ρ.Ν.» πως η διαδικασία αδειοδότησης βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο και ότι μέχρι τους πρώτους χειμερινούς μήνες αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί. Η δομή που αναμένεται να λειτουργήσει στους χώρους του πρώην ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ, στόχο έχει, μέσω των τμημάτων δημιουργικής απασχόλησης, να συμβάλλει στην ανάπτυξη εκπαιδευτικών και κοινωνικών δεξιοτήτων για την ομαλότερη ένταξη των παιδιών στην κοινωνία. Για να επικοινωνήσει αυτή την προσπάθεια ευρύτερα στην κοινωνία, ο Σύλλογος Γονέων και Φίλων παιδιών με αυτισμό, ανέλαβε την πρωτοβουλία να ψάξει για «αναδόχους» των πήλινων κουμπαράδων, ζωγραφισμένων από τα ίδια τα παιδιά και να κάνει την κοινωνία συμμέτοχο σε αυτή του την προσπάθεια. Οι κουμπαράδες θα δοθούν στους αναδόχους τους, που θα αποταμιεύουν σε αυτούς όποιο χρηματικό ποσό έχουν τη δυνατότητα, ενώ είναι προγραμματισμένο να ανοίξουν σε ειδική εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στις 3 Δεκεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία.
 
Σχολιάζοντας την πρωτότυπη, όπως την χαρακτήρισε, πρωτοβουλία του Συλλόγου ο κ. Μελισσινός, επεσήμανε ότι πέρα από την οικονομική στήριξη οι κουμπαράδες «αγάπης» στοχεύουν στην ουσιαστική ευαισθητοποίηση του κοινωνικού συνόλου. «Σκοπός της δράσης με τους κουμπαράδες είναι να βρούμε στήριγμα στους συμπολίτες μας και να τους γνωστοποιήσουμε την προσπάθειά μας. Στις 3 Δεκεμβρίου θα ανοίξουν οι κουμπαράδες, θα διοργανώσουμε μια εκδήλωση για να τιμήσουμε όλους όσους συνέβαλαν σε αυτό. Είναι, πραγματικά συγκινητική η ανταπόκριση του κόσμου και οι κουμπαράδες έχουν γίνει ήδη ανάρπαστοι, ενώ σκεφτόμαστε σύντομα να δημιουργήσουμε περισσότερους. Απώτερος σκοπός των κουμπαράδων αγάπης και όλων των δράσεων είναι να μαζέψουμε χρήματα για να ξεκινήσουμε το Κέντρο δημιουργικής απασχόλησης παιδιών με ειδικές ανάγκες, το λεγόμενο κέντρο ημέρας, από την νέα περίοδο. Δεν στεκόμαστε, όμως, μόνο στο κομμάτι της οικονομικής ενίσχυσης. Εξίσου σημαντικό είναι ότι οι άνθρωποι θα τον πάρουν στο σπίτι τους, θα εξηγήσουν στα παιδιά τους για ποιόν λόγο γίνεται αυτή η αποταμίευση, θα τους εξηγήσουν πως θα βοηθήσουν κάποιους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν ιδιαίτερες δυσκολίες, είναι πιο ευάλωτοι και πρέπει να αντιμετωπιστούν με μεγαλύτερη ευαισθησία. Μέσα από την δράση θα καταλάβουν μικροί και μεγάλοι, ότι προσφέροντας σε ανθρώπους διαφορετικούς, τους βοηθάμε να βγουν από το περιθώριο» επεσήμανε ειδικότερα ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Φίλων παιδιών με αυτισμό.
 
Για τις καλλιτεχνικές δημιουργίες των παιδιών, που επίσης είχαν την ευκαιρία να δουν οι επισκέπτες της έκθεσης, μίλησε στην εφημερίδα η υπεύθυνη γραμματείας και επικοινωνίας του Συλλόγου, Ειρήνη Κλάδου. «Από τον προηγούμενο Οκτώβριο σαν σύλλογος συμμετέχουμε στην δράση «είμαστε όλοι πολίτες» του Ιδρύματος Μποδοσάκη. Είχαμε έτσι την στήριξη και τη δυνατότητα να οργανώσουμε εργαστήρια δημιουργικής απασχόλησης από επαγγελματίες δασκάλους, όπως εικαστικό, ειδική παιδαγωγό και μουσικό. Τα παιδιά μας παρακολούθησαν εργαστήριο πηλού, μουσικής έκφρασης και αγωγής, εικαστικό εργαστήριο και πολλές εξωτερικές δράσεις. Τα εξαιρετικά αποτελέσματα αυτών των προσπαθειών εκθέσαμε αυτό το διήμερο. Πολύ σημαντικό για εμάς είναι επίσης ότι μέσα από τα εργαστήρια δημιουργικής έκφρασης δουλέψαμε πολλά πράγματα που έχουν σχέση με τον αυτισμό, όπως συναισθήματα, ρυθμό, βιωματικά παιχνίδια, ομαδικές δράσεις για να μπορέσουν τα παιδιά από την ατομικότητα να βγουν στην συλλογικότητα και συνεργασία μεταξύ τους και η αλληλεπίδραση. Το κομμάτι της κοινωνικοποίησης, της συνεργασίας με άλλους φορείς, και της εξωστρέφειας είναι πολύ σημαντικές για να προωθήσουμε την ομαλή ένταξη των παιδιών στην κοινωνία» επεσήμανε.
 
Αναφορικά με τους κουμπαράδες αγάπης η κα. Κλάδου, ανέφερε ότι σκοπός είναι η ευαισθητοποίηση της κοινωνίας και προσέθεσε: «Δεν μας νοιάζει ποιο ποσό θα έχει ο κάθε κουμπαράς, θέλουμε να έχει κομμάτι από την ψυχή και την σκέψη του ανθρώπου που τον υιοθέτησε».
 
rethnea.gr
Διαβάστε περισσότερα...
Γιατί η γνώση δεν πρέπει να σταματά το καλοκαίρι

Γιατί η γνώση δεν πρέπει να σταματά το καλοκαίρι

Τετάρτη, 24 Ιουνίου 2015 Κατηγορία My Kid

Σύμφωνα με έρευνες, κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, τα παιδιά χάνουν περίπου το 20% της γνώσης που απέκτησαν το χειμώνα. Γι' αυτό το λόγο, καλό θα είναι να βοηθήσετε το μικρό σας και να διατηρήσει στο μυαλουδάκι του όσα έμαθε, αλλά και να μάθει καινούργια πράγματα.

Το καλοκαίρι είναι συνώνυμο των διακοπών, του παιχνιδιού και της ξενοιασιάς, γι' αυτό και κάθε προσπάθεια να διδάξετε τα παιδιά σας δε θα πρέπει να έχει τη μορφή καταναγκαστικής εργασίας, αλλά να γίνεται χαλαρά και ευχαρίστα. Ας δούμε μερικές ιδέες:


Συνεχίστε να διαβάζετε βιβλία: Συνεχίστε να διαβάζετε τουλάχιστον 15 λεπτά κάθε μέρα στο παιδί σας και εμπλουτίστε τη βιβλιοθήκη του με καλοκαιρινές ιστορίες και παραμύθια.

Επισκεφτείτε ενδιαφέροντα μέρη: Προγραμματίστε επισκέψεις σε ζωολογικούς κήπους, μουσεία ή αξιοθέατα στον τόπο των διακοπών σας και προσφέρετε στο παιδί σας καινούριες εμπειρίες.


Εκμεταλλευτείτε τις καθημερινές δραστηριότητες: Η μαγειρική αποτελεί μια καλή ευκαιρία να μιλήσετε στο παιδί σας για τις ποσότητες, ενώ παίρνοντάς το μαζί σας στα ψώνια, μπορείτε να του διδάξετε την αξία των χρημάτων κλπ.


Η παραλία ως πηγή γνώσης: Ακόμα και το μπάνιο στη θάλασσα, μπορεί να έχει διδακτικό χαρακτήρα, ανακαλύπτοντας, για παράδειγμα, κοχύλια, μαζεύοντας και μετρώντας βότσαλα, αναγνωρίζοντας χρώματα και σχήματα ή μιλώντας στα παιδιά για τα ψάρια και τα άλλα ζώα του βυθού.

 

Πηγή: mother.gr

Διαβάστε περισσότερα...
Μένουν με τους γονείς στο πατρικό λόγω κρίσης

Μένουν με τους γονείς στο πατρικό λόγω κρίσης

Παρασκευή, 19 Ιουνίου 2015 Κατηγορία Ελλάδα

Τη ζοφερή και άκρως αποκαρδιωτική εικόνα που διαδραματίζεται στην ελληνική κοινωνία τα χρόνια της κρίσης αποδεικνύουν στοιχεία έρευνας, που θέλουν το συντριπτικό ποσοστό του 63,5% των Ελλήνων, ηλικίας 18 έως 34 ετών, να εξακολουθεί να μένει στη θαλπωρή του πατρικού σπιτιού. Μάλιστα το αντίστοιχο ποσοστό στις ηλικίες 25 έως 34 υπερβαίνει το 50%.

Χωρίς πόρους για να ανοίξουν δικό τους σπίτι, τα νέα παιδιά της Ελλάδας, που τις καλές εποχές έφυγαν από το σπίτι των γονιών τους προκειμένου να ζήσουν και να σταθούν μόνα στα πόδια τους, πήραν ξανά το δρόμο του γυρισμού, αφού με μισθούς πείνας ή μένοντας χωρίς δουλειά αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στην ενοικίαση ή ακόμα και στη συντήρηση ενός σπιτιού που, όπως και να έχει, απαιτεί πολλά έξοδα.

Ο αριθμός των ανθρώπων που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να μένουν μόνοι τους έχει εκτοξευθεί από το 2010, όταν η Ελλάδα χτυπήθηκε από την κρίση. Σύμφωνα μάλιστα με την ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία Eurostat, η οποία πραγματοποίησε την έρευνα, η αιτία που έχει συμβάλει στην αύξηση του φαινομένου είναι κυρίως η οικονομική κρίση. Καθοριστικό ρόλο για το φαινόμενο αυτό διαδραματίζει το υψηλό ποσοστό ανεργίας, καθώς άνω του 50% των Ελλήνων ηλικίας έως 25 ετών βρίσκεται εκτός της αγοράς εργασίας. Και όλα αυτά ενώ από την άλλη το ποσοστό των γεννήσεων έχει συρρικνωθεί σημαντικά, καθώς ο δείκτης γονιμότητας δεν υπερβαίνει το 1,30, με συνέπεια, αφού οι νέοι αδυνατούν να κάνουν οικογένεια, να χάνεται ουσιαστικά μια γενιά.

Το ίδιο πρόβλημα εντοπίζεται και στο Ηράκλειο, όπου όλο και πιο πολλά ενηλικιωμένα παιδιά, ενώ θα έπρεπε να είχαν ανοίξει δικό τους σπιτικό, συμβιβάζονται με το παιδικό τους δωμάτιο, χωρίς αυτό πια να προκαλεί κάποια έκπληξη όταν το λένε σε φίλους και οικείους. Ας δούμε λοιπόν τι μας είπαν: «Είναι δυσάρεστο για έναν νέο να μένει ακόμα με τους γονείς του, όμως η σημερινή πραγματικότητα της ελληνικής κοινωνίας, με το να μην έχουμε δουλειά και μισθό, εκεί μας αναγκάζει», τόνισε ο Ανδρέας Κορνελάκης.

«Ξέρω πάρα πολλά παιδιά της ηλικίας μου που μένουν ακόμα στο πατρικό, είτε επειδή έμειναν άνεργα είτε επειδή με τα 300 ευρώ που παίρνουν δεν μπορούν να νοικιάσουν σπίτι και να μείνουν», ανέφερε η Γιάννα Μιχαλάκη.

«Έχω τελειώσει Λογιστική, όμως δε βρίσκω δουλειά όσο κι αν ψάχνω. Μένω ακόμα στο παιδικό μου δωμάτιο διότι δεν μπορώ να κάνω αλλιώς», είπε ο Γιάννης Μπυνιχάκης. «Είμαι 35 χρονών. Είχα νοικιάσει σπίτι όταν δούλευα. Τώρα όμως που έμεινα άνεργος και με όλη αυτή την αβεβαιότητα που υπάρχει γύρω μας ξαναγύρισα στους γονείς», δήλωσε ο Στέλιος Καρουσάκης.

«Είναι άσχημο να είσαι σε αυτή την ηλικία και μην μπορείς να στήσεις το δικό σου σπίτι και τη δική σου οικογένεια. Όμως η οικονομική μας κατάσταση δε μας επιτρέπει μεγάλα ανοίγματα», ανέφερε ο Γαβριήλ Σωμαράκης.


Θέμα στα ξένα μέσα τα προβλήματα των νέων

Και όλα αυτά ενώ από την άλλη το ποσοστό των γεννήσεων έχει συρρικνωθεί σημαντικά, καθώς ο δείκτης γονιμότητας δεν υπερβαίνει το 1,30. Κι αυτό αφού, μεσούσης της κρίσης, με την αβεβαιότητα και τις άνευ αποτελέσματος διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, οι Έλληνες απλά δεν κάνουν παιδιά, όπως παλιά, με τη δημιουργία οικογένειας να θεωρείται ακριβή υπόθεση. Αυτό σημαίνει ότι ο πληθυσμός γίνεται όλο και πιο μεγάλος ηλικιακά, γεγονός που οδηγεί στη συρρίκνωση της εργατικής δύναμης, η οποία επωμίζεται το κόστος των συντάξεων.

Τα στοιχεία αυτά απασχόλησαν και τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, με το πρακτορείο Bloomberg σε σχετικό του δημοσίευμα, θίγοντας ένα από τα πιο σημαντικά προβλήματα των νέων που αποτελούν άμεση συνέπεια της κρίσης, να αναφέρει ότι «όταν ένας νέος φεύγει από το σπίτι που μεγάλωσε για να μείνει μόνος του είναι σαν να ξεκινά ένα νέο κεφάλαιο της ζωής του. Όταν ξαναγυρνάει στο σπίτι των δικών του είναι σαν να ζητά απελπισμένα βοήθεια. Και στην Ελλάδα, αυτός πλέον είναι ο κανόνας».

Σημειώνεται πάντως πως η μοναδική χώρα που έχει μεγαλύτερα ποσοστά από την Ελλάδα είναι η Ιταλία, όπου η υπέρμετρη αγάπη των παιδιών για τις μητέρες τους είναι παροιμιώδης. Ωστόσο, οι λόγοι για τους οποίους τόσο πολλοί ενήλικες μένουν με τους γονείς τους συνδέονται άρρηκτα με αντικειμενικά οικονομικά στοιχεία.


Τι δήλωσαν νέοι άνθρωποι

«Είναι δυσάρεστο για έναν νέο να μένει ακόμα με τους γονείς του, όμως η σημερινή πραγματικότητα της ελληνικής κοινωνίας αυτό μας αναγκάζει να κάνουμε».

Ανδρέας Κορνελάκης

«Ξέρω πάρα πολλά παιδιά της ηλικίας μου που μένουν ακόμα στο πατρικό, είτε επειδή έμειναν άνεργα είτε επειδή με τα 300 ευρώ που παίρνουν δεν μπορούν να νοικιάσουν σπίτι».

Γιάννα Μιχαλάκη

«Έχω τελειώσει Λογιστική, όμως δε βρίσκω δουλειά όσο κι αν ψάχνω. Μένω ακόμα στο παιδικό μου δωμάτιο, διότι δεν μπορώ να κάνω αλλιώς».

Γιάννης Μπυνιχάκης

«Είμαι 35 χρονών. Είχα νοικιάσει σπίτι όταν δούλευα. Τώρα όμως έμεινα άνεργος και με όλη αυτή την αβεβαιότητα γύρω μας ξαναγύρισα στους γονείς».

Στέλιος Καρουσάκης

«Είναι άσχημο να είσαι σε αυτή την ηλικία και μην μπορείς να στήσεις το δικό σου σπίτι και οικογένεια. Όμως η οικονομική μας κατάσταση δεν επιτρέπει μεγάλα ανοίγματα».

Γαβριήλ Σωμαράκης

Της Μαρίας Αντωνογιαννάκη - neakriti.gr

Διαβάστε περισσότερα...
«Η καρδιά του ευρωπαϊκού στίβου χτυπά στην Κρήτη για τα παιδιά»

«Η καρδιά του ευρωπαϊκού στίβου χτυπά στην Κρήτη για τα παιδιά»

Τρίτη, 26 Μαΐου 2015 Κατηγορία Αθλητισμός

Η δημιουργία και ο συντονισμός αποκλειστικά παιδικής κερκίδας εντάσσεται στο πλαίσιο της διεθνούς επικοινωνιακής καμπάνιας «Athletics in the land of culture», του ΣΕΓΑΣ, της Περιφέρειας Κρήτης και του Δήμου Ηρακλειου για τη διοργάνωση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Εθνικών Ομάδων Στίβου Α’ Κατηγορίας  στις 20-21 Ιουνίου  2015 στο Παγκρήτιο στάδιο.

Πρόκειται για μια πρωτοβουλία που φέρει τη σφραγίδα του τμήματος Κοινωνικής Ευθύνης της Ελληνικής Ομοσπονδίας Κλασσικού Αθλητισμού,  των στελεχών της Περιφέρειας Κρήτης και του Δήμου Ηρακλείου, με στόχο την προσέλκυση των νέων του νησιού να παρακολουθήσουν τους αγώνες και να έλθουν σε άμεση επαφή με τα αγωνίσματα του στίβου.

Κάθε παιδί, σχολείο ή αθλητικός σύλλογος μαζί με την εγγραφή θα παραλαμβάνει την απαραίτητη διαπίστευση για κάθε παιδί, ενώ με την είσοδό τους στο στάδιο θα παίρνουν το απαραίτητο μπλουζάκι και καπέλο. Οι εγγραφές ξεκίνησαν από σήμερα μέχρι και τις 15 Ιουνίου. Εργάσιμες  ημέρες από 09.00 μέχρι 14.30, σε ένα από τα παρακάτω σημεία:

► ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ – Γραφείο Ι5  (Γιώτα 5) τηλ.

► ΔΗΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ  – Γραφείο Πολιτισμού, Αθλητισμού, Νέας Γενιάς & Εθελοντισμού, Κτίριο Ανδρόγεω – 3ος όροφος –

► ΠΑΓΚΡΗΤΙΟ ΣΤΑΔΙΟ  – Γραμματεία Κολυμβητηρίου - Γυμναστηρίου

candianews.gr

 

 

Διαβάστε περισσότερα...
Ο παλιάτσος, ένα παραμύθι για μεγάλα παιδιά

Ο παλιάτσος, ένα παραμύθι για μεγάλα παιδιά

Πέμπτη, 14 Μαΐου 2015 Κατηγορία My Fun

Ένα παραμύθι για μεγάλα παιδιά. Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε σε κάποια μακρινή πόλη κάπου στα έγκατα της Κεντρικής Ευρώπης μια κοπέλα όμορφη πολύ, ανεξάρτητη και κοινωνικά καταξιωμένη. Το όνομά της ήταν Νεφέλη και ζούσε φτιάχνοντας κούκλες για κουκλοθέατρο.

Τον πρώτο καιρό έφτιαχνε πολλές κούκλες πανέμορφες που τις αγαπούσαν όλοι όσοι τις αγόραζαν. Η ικανότητά της να μεταφέρει σε αυτές, κάμποση από τη γλυκύτητα της ήταν χαρακτηριστική.

Πολλοί γονείς και παιδιά σύχναζαν κάθε μέρα στο όμορφο μικρό μαγαζάκι της γυρεύοντας κάποιο δώρο, ένα φίλο, κάτι να μοιράζονται όσα δεν μπορούσαν να χωρέσουν μέσα τους και πάντα έφευγαν χαρούμενοι γιατί πάντα έβρισκαν αυτό που ζητούσαν.

Η ζωή της Νεφέλης στη μικρή της πόλη κυλούσε ήρεμα για πολλά χρόνια με αυτούς τους ρυθμούς. Τον Σεπτέμβρη όμως της χρονιάς που δεν άνθισαν οι μυγδαλιές στη χώρα εκείνη, συνέβη κάτι που άλλαξε τη ζωή όλων στη μικρή εκείνη πόλη.

Η Νεφέλη το προηγούμενο βράδυ είχε κατασκευάσει μετά από πολλή δουλειά έναν παλιάτσο κούκλο, διαφορετικό από τους άλλους. Αυτός της φαινόταν πιο άσχημος από τις άλλες κούκλες της γιατί δεν είχε το χρόνο να τον κάνει το ίδιο όμορφο.

Πρόχειρα έφτιαξε το σώμα του, γιατί νύσταζε κιόλας, έκοψε λίγο τη μύτη του γιατί άκουσε μια φωνή από το δρόμο που τη τρόμαξε, χρησιμοποίησε μάλιστα και μικρότερο κομμάτι από κάποιο ξύλο που τις είχε απομείνει από άλλη κατασκευή.

Κι έτσι τον άφησε στην άκρη από κάποιο ράφι του μαγαζιού. Οι μέρες κυλούσαν και κανείς δεν τον αγόραζε γιατί ήταν άσχημος πολύ δίπλα σε όλες τις υπόλοιπες πανέμορφες κούκλες που κάθονταν δίπλα του και στόλιζαν το μαγαζί.

Και τα χρόνια και η σκόνη πάνω του μαζεύονταν και έκρυβαν κάπως την ασχήμια του. Ήταν όμως τόσος κακοφτιαγμένος αυτός ο παλιάτσος που και πάλι κανείς δε βρισκόταν να τον προτιμήσει. Και ενώ κούκλες και κούκλες άλλαζαν και έφευγαν από τα ράφια αυτός παρέμενε πιο μόνος και σκονισμένος στην ίδια θέση.

Αφού λοιπόν πέρασαν πάνω από δεκατέσσερα χρόνια της είπε ένα βράδυ που η ίδια μόλις είχε κλείσει το μαγαζάκι της. - Εεεε Νεφέλη! Εκείνη γύρισε το κεφάλι στο μέρος του και όλο γλύκα τον ρώτησε τι θέλει.

- Χάρισε με κάπου. Δώσε με σε κάποιον που θα με θέλει μα δεν μπορεί να με αγοράσει. Σου πιάνω άδικα τόσο χώρο στο ράφι για τόσα χρόνια Αν με δώσεις κάπου θα κάνεις κάποιο παιδάκι πολύ χαρούμενο.

Εγώ είμαι τόσο άσχημος και γερασμένος που δεν θα με αγοράσει κανείς. Δεν έχεις να κερδίσεις τίποτε από μένα. Χάρισε με λοιπόν σε κάποιο φτωχό παιδάκι και θα μας κάνεις και τους δυο χαρούμενους.

- Να σε δώσω; Μα εσύ είσαι δικός μου. Εγώ σε έφτιαξα

- Δε μ’ αγαπάς όμως. Κάποιος άλλος μπορεί να με αγαπήσει. Δώρισε με λοιπόν...

- Τι είναι αυτά που λες; Εγώ δε σε αγαπώ; Αν δε σε αγαπούσα θα σε είχα πετάξει στα σκουπίδια, θα είχα βάλει άλλες κούκλες στη θέση σου, δε θα ένιωθα τίποτα για σένα.

- Δε μ’ αγαπάς Νεφέλη. Η όψη μου άλλαξε από τη σκόνη και νομίζεις πως είμαι ακόμη ίδιος. Δε μ’ άφησες να δω τη λαχτάρα ενός παιδιού για να με κρατήσει στην αγκαλιά του, να κοιμηθεί δίπλα μου, να μου πει τα μυστικά του...

- Παρόλα σου όμως τα προβλήματα εγώ με την αγάπη μου σε κράτησα τόσα χρόνια σε τούτο το ράφι δίνοντάς σου την ευκαιρία κάποιος να σε αγοράσει. Άλλος στη θέση μου θα σε είχε πουλήσει...

- Δεν είμαι προϊόν. Δεν με θέλει κανείς γιατί εσύ με έφτιαξες έτσι. Όμως έτσι είμαι. Αυτό δεν αλλάζει. Κάποιο παιδί που του λείπουν τα πιο απλά και δε τα μετρά όλα από το πόσο εμπορικό είναι αυτό που φαίνομαι μπορεί να με αγαπήσει. Χάρισέ με σε παρακαλώ...

Άσε σε κάποιον την ευθύνη να με αγαπήσει και να τον αγαπήσω. Αφού εσύ δεν μπορείς άσε με να κάνω τη δική μου και τη ζωή κάποιου άλλου ομορφότερη. Σε παρακαλώ...

- Την ευθύνη για το που θα καταλήξεις τη έχω εγώ. Κι εγώ σε αγαπώ πιο πολύ απ’ τον καθένα...

- Πιο πολύ μπορεί, πιο όμορφα όμως όχι, δεν μ’ αγαπάς.

Ο παλιάτσος κούκλος έκλεισε τα μάτια θλιμμένος μες στη σκόνη του. Δεν ένιωθε πια αγάπη για την καλή του Νεφέλη γιατί δεν ένιωθε πως την αγαπούσε κι η ίδια. Εκείνο το βράδυ δεν μίλησε με καμιά άλλη κούκλα στο ράφι.

Είχε κουραστεί πια να γνωρίζει κούκλες για μια δυο μέρες κι έπειτα να φεύγουν από τη ζωή του γιατί κάποιος πλήρωσε για να δώσει κάπου χαρά. Για πρώτη φορά στη ζωούλα του δεν είχε κάπου να ελπίσει. Ένιωθε πως η ζωή του όλη θα χαριζόταν στο σαράκι που με τα χρόνια θα πέρναγε τη σκόνη και θα επισκεπτόταν ό,τι είχε μείνει από τα σωθικά του.

Η Νεφέλη για πρώτη φορά στη ζωή της δάκρυσε. Είχε περάσει τα πιο όμορφα χρόνια της ανάμεσα σε κούκλες σε παιδιά και γονείς που την αγαπούσαν. Πρώτη φορά της έλεγαν τέτοια λόγια.

Το βράδυ όλο δεν κοιμήθηκε. Είχε την ευθύνη, ένιωθε ελεύθερη, μιλούσε για αγάπη.

Την επόμενη μέρα η θέση του άσχημου παλιάτσου κούκλου στο ράφι ήταν άδεια.

Κανείς δεν έμαθε ποτέ που κατέληξε. Σε κανέναν δεν έλειψε και κανείς δε ρώτησε τι απέγινε.

Οι μόνοι που ήξεραν ήταν η Νεφέλη, ο άσχημος παλιάτσος και το πρώτο παιδάκι που εκείνη τη μέρα πέρασε έξω από το μαγαζί.

Πηγή: yponeirwn.blogspot.gr

Διαβάστε περισσότερα...
Έκθεση φωτογραφίας στη Θεσσαλονίκη από παιδιά με σύνδρομο Down

Έκθεση φωτογραφίας στη Θεσσαλονίκη από παιδιά με σύνδρομο Down

Παρασκευή, 13 Μαρτίου 2015 Κατηγορία Ελλάδα

 

Αμέτρητα φωτογραφικά "κλικ" ακούγονται εδώ και καιρό μέσα από τους χώρους του Συλλόγου Συνδρόμου Down Ελλάδος, στην περιοχή της Κάτω Τούμπας, στη Θεσσαλονίκη. Με κάμερες και ταμπλέτες στα χέρια τα παιδιά/άτομα με σύνδρομο Down αλληλοφωτογραφίζονται και, όπως αποδεικνύεται, το διασκεδάζουν!

 

Αμέτρητα φωτογραφικά "κλικ" ακούγονται εδώ και καιρό μέσα από τους χώρους του Συλλόγου Συνδρόμου Down Ελλάδος, στην περιοχή της Κάτω Τούμπας, στη Θεσσαλονίκη. Με κάμερες και ταμπλέτες στα χέρια τα παιδιά/άτομα με σύνδρομο Down αλληλοφωτογραφίζονται και, όπως αποδεικνύεται, το διασκεδάζουν!

Η φωτογραφία μπήκε ως χόμπι στη ζωή των συγκεκριμένων παιδιών τα τελευταία τρία χρόνια, ωστόσο από φέτος η συγκεκριμένη καλλιτεχνική δραστηριότητα εντάχθηκε στις εκπαιδευτικές δραστηριότητες του συλλόγου. Τα παιδιά/άτομα με σύνδρομο Down άρχισαν να παίρνουν πόζες και να φωτογραφίζει το ένα το άλλο, ενώ δεν σταματούσαν ούτε στη διάρκεια εκπαιδευτικών εκδρομών, αλλά και ταξιδιών με τους γονείς τους.

Οι πόζες και οι εικόνες που "αιχμαλωτίστηκαν" από τους φωτογραφικούς τους φακούς θα παρουσιαστούν σε έκθεση φωτογραφίας, τα εγκαίνια της οποίας θα πραγματοποιηθούν το Σάββατο, 21 Μαρτίου, στο Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο εκδηλώσεων με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Συνδρόμου Down.

Περισσότερες από 300 φωτογραφίες, οι οποίες τραβήχτηκαν από 18 ξεχωριστούς φωτογράφους, θα εκτεθούν στη διάρκεια της έκθεσης, αναδεικνύοντας τη δημιουργικότητα και τη φαντασία των ατόμων με σύνδρομο Down.

Η πρώτη ενότητα έχει τίτλο "Ας Γνωριστούμε!" και αφορά περίπου 150 πορτρέτα ατόμων με σύνδρομο Down. "Το ένα παιδί στηνόταν στην κάμερα του άλλου, μόνο του ή με παρέα και οι φωτογραφίες έχουν τραβηχτεί από τα ίδια τα παιδιά. Είναι ένας τρόπος μέσα από τις φωτογραφίες να δούμε τη φυσιογνωμία, τα χαρακτηριστικά, τις εκφράσεις και να συμφιλιωθούμε με την εικόνα των παιδιών αυτών", δήλωσε η διευθύντρια του Συλλόγου Συνδρόμου Down Ελλάδος, με έδρα τη Θεσσαλονίκη, Γκέλη Δούμπη.

Στη δεύτερη ενότητα, "Η Θεσσαλονίκη μέσα απ' τα μάτια μου", θα παρουσιαστούν κοντά στις 100 φωτογραφίες από βόλτες που έκαναν τα παιδιά στην πόλη με τους εκπαιδευτές τους. "Φωτογράφισαν τη Θεσσαλονίκη, έτσι όπως τους αρέσει να τη βλέπουν. Το ενδιαφέρον τους τράβηξαν τα μνημεία, ο Λευκός Πύργος, το λιμάνι, και σημεία με οπτική ένταση και ορίζοντες" πρόσθεσε η κ.Δούμπη.

Η τρίτη ενότητα της έκθεσης "Θάλασσες" αφορά στιγμές που έχουν περάσει τα άτομα με σύνδρομο Down με τις οικογένειες τους. "Είναι φωτογραφίες που τράβηξαν σε εξορμήσεις κοντά στη θάλασσα, σε δικές τους εκδρομές με τους γονείς τους. Τα παιδιά ευχαριστιούνται πολύ τη φωτογραφία, ενώ το αποτέλεσμα είναι πολύ καλό και οπτικά ευχάριστο. Είναι μια ασχολία που δείχνει εκφραστική διέξοδο, ενώ γίνεται συνήθεια να παίρνουν τη μηχανή μαζί τους όταν πηγαίνουν εκδρομές με τις οικογένειες τους" κατέληξε η διευθύντρια του Συλλόγου Συνδρόμου Down Ελλάδος.

Στην ξεχωριστή αυτή έκθεση θα υπάρχει ένας χώρος που θα γεμίσει από εικόνες που στέλνουν γονείς αλλά και ιδρύματα από όλη την Ελλάδα, ενώ θα λάβουν μέρος, με έργα τους ή άλλες δράσεις, σχολεία της Θεσσαλονίκης. Επίσης, θα παρουσιαστεί το ντοκιμαντέρ "Μέσα από τα μάτια μου", με τη συμμετοχή παιδιών με σύνδρομο Down.

Ο Σύλλογος Συνδρόμου Down Ελλάδος ιδρύθηκε το 1990, είναι μη κερδοσκοπικός και ανήκει στις μη κυβερνητικές οργανώσεις. Ο Σύλλογος έχει μέλη περίπου 430 οικογένειες από όλη την Ελλάδα, ένας αριθμός που συνεχώς αυξάνεται, και στόχο να διασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά/άτομα με σύνδρομο Down και να στηρίξει τους γονείς.
skai.gr

Διαβάστε περισσότερα...
Δωρεάν υπηρεσίες σε παιδιά από τους Γιατρούς του Κόσμου

Δωρεάν υπηρεσίες σε παιδιά από τους Γιατρούς του Κόσμου

Κυριακή, 08 Μαρτίου 2015 Κατηγορία Περιφερειακή Ενότητα Χανίων

Υγειονομική ανάσα σε παιδιά οικογενειών που είναι εκτός συστήματος δημόσιας υγείας προσέφεραν στα Χανιά οι Γιατροί του Κόσμου. Οι υπηρεσίες  που αφορούσαν παθολογικές και οδοντιατρικές εξετάσεις προσφέρθηκαν δωρεάν, ενώ ειδικά για τις οδοντιατρικές εξετάσεις στα Χανιά βρέθηκε ειδικό όχημα βαν χορηγία της Vodafon.

Το κλιμάκιο των Γιατρών του Κόσμου που βρέθηκε στα Χανιά προσέφερε δωρεάν παιδιατρικές και παιδο-οδοντιατρικές υπηρεσίες αλλά και εμβολιασμό σε παιδιά που δεν έχουν πρόσβαση στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Για το λόγο αυτό, η Κινητή Παιδο-οδοντιατρική Μονάδα "Λητώ" των Γιατρών του Κόσμου βρέθηκε στο Δημαρχείο της πόλης ενώ τις εξετάσεις πραγματοποίησαν εθελοντές γιατροί της οργάνωσης.

Στόχος της παρέμβασης, όπως οι ίδιοι οι γιατροί τόνισαν, ήταν να προσφερθούν υπηρεσίες σε παιδιά που αντιμετωπίζουν δυσκολία πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας είτε για οικονομικούς είτε για κοινωνικούς λόγους.

Η Κινητή Παιδο-οδοντιατρική Μονάδα "Λητώ" αποτελεί μια ευγενική χορηγία της Vodafone προς στους Γιατρούς του Κόσμου. Από το 2003 που λειτουργεί έχει επισκεφτεί 30 νησιά και σχεδόν όλη την ηπειρωτική Ελλάδα εξυπηρετώντας πάνω από 57.000 παιδιά.

Οι Γιατροί του Κόσμου θα βρίσκονται στα Χανιά και το πρωί της Κυριακής. Η διήμερη δράση στα Χανιά διοργανώνεται από τους Γιατρούς του Κόσμου σε συνεργασία με το Δήμο Χανίων.

Αντώνης Νομικός - neakriti.gr

Διαβάστε περισσότερα...
Ο δεκάλογος της σωστής επικοινωνίας με τα παιδιά!

Ο δεκάλογος της σωστής επικοινωνίας με τα παιδιά!

Πέμπτη, 12 Φεβρουαρίου 2015 Κατηγορία My Kid

-Αποδεχτείτε το  παιδί σας χωρίς όρους!

-Πιστέψτε στο παιδί σας και στις ικανότητές του!

-Επικοινωνήστε με το παιδί και μοιραστείτε τις ιδέες σας!

-Συζητήστε πολύ! Ακούστε το!

-Απολαύστε το παιδί σας. Όταν οι γονείς απολαμβάνουν τα παιδιά τους, τα παιδιά απολαμβάνουν τους γονείς τους!

-Βρείτε ενδιαφέροντα πράγματα να κάνετε μαζί!

-Δώστε στο παιδί σας την ευθύνη που μπορεί να αντιμετωπιστεί. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια αίσθηση ολοκλήρωσης.

-Βοηθήστε το παιδί σας με ενθαρρυντικά λόγια.

-Προτείνετε στα  παιδία διασκεδαστικές δραστηριότητες.

-Κρατήστε τα δικά σας ενδιαφέροντα. Μην προσπαθήσετε να ζήσετε τη ζωή σας μέσα από το παιδί σας.

 

ΠΗΓΗ: infokids.gr

Διαβάστε περισσότερα...
Σπιτική πίτσα για παιδιά

Σπιτική πίτσα για παιδιά

Τετάρτη, 11 Φεβρουαρίου 2015 Κατηγορία My Kid

Μια συνταγή που θα λατρέψουν μικροί και μεγάλοι! Τρώγεται κρύα και ζεστή και τα παιδιά θα τη λατρέψουν γιατί τους θυμίζει πάρτι.

Υλικά

  • 250 γραμμ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του   
  • 1 κ.σ. βούτυρο ή μαργαρίνη σε θερμοκρασία δωματίου
  • 1 κ.γλ. αλάτι
  • 1 φλ. τσαγιού χλιαρό γάλα
  • 1 κ.γλ. ξίδι
  • 1 πρέζα ζάχαρη

    Για τη γέμιση

  • 2 ντομάτες αποφλοιωμένες, χωρίς σπόρους, ψιλοκομμένες
  • 2 κ.σ. ελαιόλαδο
  • 1/2 κ.γλ. ρίγανη
  • αλάτι
  • 2 φλ. τσαγιού διάφορα κίτρινα τυριά, τριμμένα
  • 6 φέτες ζαμπόν
  • 1 φλ. τσαγιού μανιτάρια, κομμένα σε φέτες
  • 1 πράσινη πιπεριά, κομμένη σε λεπτές φέτες

Εκτέλεση
Τοποθετείστε όλα τα υλικά για τη ζύμη σε μπολ, εκτός από το αλεύρι. Λίγο λίγο προσθέστε το αλεύρι και ανακατεύουμε με κουτάλι ή με το χέρι μέχρι να έχετε μία ζύμη απαλή, ελαστική και εύπλαστη. Σε ρηχό, ελαφρώς λαδωμένο, ταψάκι 34 ή 36 εκ. απλώστε τη ζύμη με τα δάχτυλα μέχρι να καλύψει όλο το ταψί. Σε μπολ ανακατέψτε τις ψιλοκομμένες ντομάτες με το ελαιόλαδο, το αλάτι και τη ρίγανη. Με κουτάλι απλώστε την κρύα σάλτσα στη ζύμη. Στρώστε το ζαμπόν στην πίτσα, πασπαλίστε με τα τυριά, απλώστε τα μανιτάρια και τέλος γαρνίρετε με την πιπεριά. Ψήστε σε καλά προθερμασμένο φούρνο στους 230°C στις αντιστάσεις, πάνω κάτω, στην τελευταία σχάρα, για 20΄ περίπου, μέχρι να ψηθεί η ζύμη και να λιώσουν τα τυριά.

ΠΗΓΗ: baby.gr

 
Διαβάστε περισσότερα...
  • Προηγούμενο
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • Επόμενο
Σελίδα 1 από 9

Panel

Επικοινωνία

Email:
Θέμα:
Μήνυμα: