myKriti.gr

Παρέα με δεκάδες τουρίστες πήρα το καράβι από την Κίσσαμο με κατεύθυνση προς τη Γραμβούσα.

Μια πολυφωνία από διάφορες γλώσσες ανάκατες: αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ρώσικα, ιταλικά. Ελληνικά άκουγα μόνο στις σκέψεις μου και από τους υπαλλήλους του καραβιού που πειράζονταν μεταξύ τους. Μετά από μία ώρα και πολλά μποφόρια φτάσαμε στην Ήμερη Γραμβούσα. Μια ουρά πολλών μέτρων ξεκίνησε με ανθρώπινα σώματα να ανηφορίζουν προς το Ενετικό Φρούριο του 16ου αιώνα.

Σα να ήμασταν το ποίμνιο και το κάστρο ο ποιμένας μας. Ήταν κουραστικό το ανέβασμα, αλλά η γαλάζια θέα και ο αναζωογονητικός θαλασσινός αέρας με αποζημίωσαν. Και στο κατέβασμα, γνώρισα το "δήμαρχο" της Γραμβούσας, τον καπετάν-Μιχάλη, και την παρέα του.

Μου έδωσαν ένα ποτήρι νερό να ξεδιψάσω και μου χάρισαν όμορφες ευχές για ένα λαμπερό καλοκαίρι. Παραλίγο να χάσω το καράβι. Κρίμα που δεν το έχασα. Την επόμενη φορά. 

 

 

 

 

 

 

Γλύκα Στόιου για το mykriti.gr

Ένα καυτό απομεσήμερο του Ιουνίου και επιστρέφω στη Γαλάζια Λίμνη. Εκεί όπου τα χρώματα του καλοκαιριού ζωγραφίζουν μία από τις ωραιότερες παραλίες του κόσμου. Τη λιμνοθάλασσα του Μπάλου.

 

Μπορείτε να πάτε με το καράβι από την Κίσσαμο (περνάτε και από Γραμβούσα), με αυτοκίνητο ή μηχανή (δέκα χιλιόμετρα κακοτράχαλος χωματόδρομος από την Καλυβιανή και μετά περίπου ένα χιλιόμετρο ποδαρόδρομος) ή να κάνετε μια χορταστική τρίωρη πεζοπορία από την Καλυβιανή, για να απολαύσετε το γαλαζοπράσινο τοπίο και να χαρείτε περισσότερο τη δροσιά της λιμνοθάλασσας!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο Κώστας Σπανάκης με έσωσε από μια κατάσταση ιντερνετικής κρίσης. Φανταστείτε την έκπληξη και τον πανικό μου, όταν ήρθε η ώρα να επιμεληθώ τη συνέντευξη που μου έδωσε και δε βρήκα τίποτα αποθηκευμένο στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση! Φίλοι μου αποφάνθηκαν ότι δέχτηκα εισβολή από ιό ή ότι κατά λάθος την έσβησα από μόνη μου… Έκανα λοιπόν την καρδιά μου πέτρα και κόκκινη από ντροπή ζήτησα από τον άνθρωπο να μου ξαναστείλει τη συζήτησή μας … Την ξαναέστειλε… και τον ευχαριστώ!

Γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στα Χανιά. Έχει βραβευθεί δύο φορές σε πανελλήνιες Εκθέσεις Ζωγραφικής της ΟΤΟΕ (Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων Ελλάδας) και έργα του έχουν εκτεθεί στο Μουσείο Μπενάκη στην Αθήνα. Η μουσική και οι μουσικοί, ο χορός, το ταξίδι, τα παλιά αυτοκίνητα, η ομορφιά της γυναίκας, η Ελλάδα του καλοκαιριού και η νυχτερινή ζωή είναι μερικά από τα θέματα που πραγματεύεται. Του αρέσει να ταξιδεύει σε περασμένες εποχές, και με εφόδιο παλιές φωτογραφίες των Χανίων, να ξαναδίνει ζωή σε ένα χαμένο κομμάτι της ομορφιάς τους. Αυτό άλλωστε είναι που τον ενδιαφέρει να αναδεικνύεται μέσα από τις καθημερινές πολύχρωμες εικόνες των έργων του – η ομορφιά της ζωής!

Εκτός από τη ζωγραφική, ασχολείστε και με τη φωτογραφία, τη μουσική, τον κινηματογράφο. Τι είναι για σας τέχνη;
Τέχνη είναι να εκφράζεις τους καημούς σου με ένα τρόπο που να συγκινεί και τους συνανθρώπους σου. Με ένα αισθητικό αποτέλεσμα βέβαια. Πάντα μου άρεσαν όλα αυτά που ανέφερες και μπορεί κανείς να πει πως «πάνε πακέτο». Με ένα από αυτά να ασχοληθείς, μοιραία σε οδηγεί και στα υπόλοιπα. Ήμουν και για πολλά χρόνια μουσικός παραγωγός στο ραδιόφωνο. Η μουσική που αγαπώ είναι η τζαζ, η μπλουζ, η λάτιν, η σόουλ και η ροκ της δεκαετίας του ‘70. Από ελληνικά, μόνο όσα θυμίζουν ροκ μπαλάντες. Το λατρεύω το ραδιόφωνο. Την τηλεόραση την ανοίγω μόνο για να δω κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα.
Μπορεί η τέχνη να αποτελέσει διέξοδο για τις δύσκολες - οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά - συγκυρίες που ζούμε;
Βέβαια! Είναι μια ακόμα αφορμή για να εκφραστούν οι καλλιτέχνες. Σε τέτοιες περιόδους ειδικά, αποτελεί ανακούφιση ψυχής για όλους – και για μας, αλλά και για τους αποδέκτες μας. Μην ξεχνάμε ότι είναι έκφραση δημιουργική και όχι καταστροφική, μακριά από κάθε μορφή βίας και ασχήμιας …

Εσάς πώς σας έχει επηρεάσει η κρίση;
Μου έχει προκαλέσει βαθύτατο προβληματισμό, με την έννοια ότι καταφέραμε με την απληστία μας να φτάσουμε μετά την εποχή της απόλυτης αφθονίας σε εποχές 30 και 40 χρόνια πίσω… Γιατί όλοι φταίμε λιγότερο ή περισσότερο. Ό,τι δεν κάναμε εμείς, «εξουσιοδοτήσαμε» άλλους να τα κάνουν. Επειδή όμως είμαι φύσει αισιόδοξος άνθρωπος, έχω αντιδράσει και πάλι θετικά, προσπαθώντας να δημιουργήσω μέσα από το χώρο της Τέχνης, και πάντα είμαι πρόθυμος να προσφέρω τις ζωγραφιές μου για τον όποιο αγαθοεργό σκοπό προκύπτει.

Εργάζεστε και στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Τι εισπράττετε από τον κόσμο που έρχεται για συναλλαγή;
Ο κόσμος είναι σε πολύ δύσκολη θέση με αυτή την κατάσταση. Βλέπω δυστυχώς και πολλούς ανθρώπους, που πάντα ήταν σοβαροί στις συναλλαγές τους, να έχουν έρθει σε αδιέξοδο … Εμείς προσπαθούμε να βοηθήσουμε όσο μπορούμε. Και προσωπικά, προσπαθώ να εμψυχώσω τους συμπολίτες μου, γιατί η θετική ψυχολογία όσο να ΄ναι βοηθά και εμπνέει τον άνθρωπο να κάνει το κάτι παραπάνω για τη δική του ζωή.

Ποια πιστεύετε ότι θα έπρεπε να είναι η στάση των ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών απέναντι σε αυτό που πλέον αποκαλούμε: "οικονομική κρίση";
Η ιστορία έχει δείξει ότι οι καλλιτέχνες είναι πάντα από τους πρώτους που αντιδρούν σε τέτοιες δύσκολες καταστάσεις. Εκφράζονται και καλλιτεχνικά, αλλά - όπως όλοι οι πολίτες - διεκδικούν και τα κεκτημένα τους στη ζωή και τη δουλειά τους.

 

Τι κρύβεται πίσω από τις ζωηρές εικόνες των έργων σας;
Πως κάποιοι κάθε άλλο παρά παθητικά αντιμετωπίζουν τη δύσκολη εποχή που διανύουμε. Κι όχι μόνο δε δέχονται να γυρίσουν σε εποχές μιζέριας που με τόση προσπάθεια άφησαν πίσω, αλλά εξακολουθούν να ονειρεύονται μια ζωή γεμάτη από χαρά, ομορφιά και χρώμα. Και όσο θα υπάρχει χώρος για έμπνευση, τόσο θα αυξάνονται οι πιθανότητες να γίνει το όνειρο πραγματικότητα. Για όλους μας.

Τι είναι στα άμεσα σχέδιά σας;
Όταν με το καλό πάρω σύνταξη από τη δουλειά μου, η οποία ήταν και είναι όλα αυτά τα χρόνια μια ζεστή αγκαλιά στα εύκολα και τα δύσκολα, θέλω να αφοσιωθώ στη ζωγραφική και να κάνω όλα αυτά που οι υποχρεώσεις δε με έχουν αφήσει μέχρι στιγμής να κάνω. Ο καλλιτέχνης πρέπει να μπορεί να αναπνέει ελεύθερα και να έχει ανοιχτούς ορίζοντες και πλατιές θάλασσες μπροστά του για να μπορέσει να βγάλει όμορφα κι ελπιδοφόρα θέματα για τους συνανθρώπους του.

Τι σας απογοητεύει;
Ο εαυτός μου πρώτα απ’ όλα, γιατί ήμουν πάντα ανυπόμονος και αυτό το έχω πληρώσει ακριβά στη ζωή μου. Επίσης, η συνήθεια που έχουν πολλοί να γκρινιάζουν, αλλά να μην παράγουν. Η ζήλια και η μανία που έχουμε σα λαός να βγάζουμε ο ένας τα μάτια του άλλου και να μην αφήνουμε κανένα να προκόψει. Είναι και στιχάκι στον Εθνικό μας Ύμνο, πιο επίκαιρο παρά ποτέ: «… μην ειπούν στο στοχασμό τους, τα ξένα έθνη αληθινά, αν μισούνται ανάμεσά τους, δεν τους πρέπει ελευθεριά…».

Τι σας γεμίζει ελπίδα;
Δύο πράγματα: Η πίστη στις δικές μου δυνάμεις, με την έννοια ότι πάντα παίρνω δύναμη από τον εσωτερικό μου κόσμο. Έτσι μου έμαθαν οι αλησμόνητοι γονείς μου και αυτή ήταν και η πιο πλούσια κληρονομιά που μου άφησαν. Γι’ αυτό και ό,τι έχω καταφέρει είναι από τα χέρια μου και μόνο. Το άλλο που με γεμίζει ελπίδα και μου δίνει δύναμη να προχωρώ, είναι η γνώση πως ο κόσμος αυτός είναι δύσκολος, αλλά πολύ όμορφος… Κι όσο ζω και αναπνέω, δε θα πάψω να ψάχνω, να ανακαλύπτω και να εξυμνώ την ομορφιά του.

 

Γλύκα Στόιου
myKriti.gr

 

Μπορείτε να δείτε περισσότερες πληροφορίες, αλλά και έργα του Κώστα Σπανάκη στην προσωπική του ιστοσελίδα:

 

Ο ΣΚΟΥΠΟΞΥΛΕΝΙΟΣ ΜΑΓΕΙΡΑΣ

της Λίλας Σταμπούλογλου
στην Παιδική Σκηνή
του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κομοτηνής

Ο Γιαννάκης ζει μαζί με τη μαμά του, τη μάγισσα Καούρα, που τον φροντίζει και τον αγαπά, αλλά έχει ένα μεγάλο ελάττωμα. Γεμίζει την κουζίνα της με σκουπιδοτροφές και μαγειρεύει απαίσια. Η κακή διατροφή είναι η αιτία που ο Γιαννάκης αρρωσταίνει κάθε μέρα. Την ανυπόφορη αυτή κατάσταση θα προσπαθήσει να διορθώσει ο καλός του φίλος, ο Σκουποξυλένιος, λάτρης της μαγειρικής και της σωστής διατροφής.

Ο Σκουποξυλένιος έχει ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα κι έχει γεμίσει το μπαούλο του με συνταγές που θα βοηθήσουν το Γιαννάκη να νιώσει επιτέλους καλύτερα. Έχει πετάξει παρέα με τη μάγισσα Καούρα και στην Κρήτη, όπου έφαγε τα ωραιότερα λαχανικά της ζωής του στην «Ταβέρνα της κυρα-Αμαλίας»! Έχει πάρει μπόλικα εφόδια και όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, θα τα χαρίσει στον καλύτερό του φίλο για να σταματήσει να αρρωσταίνει.

Ρόλο…κλειδί στην προσπάθεια αυτή θα παίξουν και τα παιδιά που παρακολουθούν την παράσταση. Άραγε θα καταφέρουν να πείσουν τη μάγισσα να βάζει στην κουζίνα της πιο υγιεινά τρόφιμα και να μαγειρεύει καλύτερα;

Ο Σκουποξυλένιος μάγειρας στοχεύει να μεταδώσει στα παιδιά τη σημασία του να κάνει κανείς σωστές διατροφικές επιλογές, ειδικά σήμερα που οι επεξεργασμένες, χαμηλής ποιότητας και διατροφικής αξίας τροφές κατακλύζουν τη ζωή μας. Για την επίτευξη αυτού του στόχου επιστρατεύεται, μεταξύ άλλων, και το διαδραστικό στοιχείο. Τα παιδιά, με τη συμμετοχή τους στα δρώμενα επί σκηνής γίνονται μέρος της ιστορίας, με αποτέλεσμα να κατανοούν βαθύτερα τη δράση και να αφομοιώνουν καλύτερα τα μηνύματα του έργου.

Ο ΣΚΟΥΠΟΞΥΛΕΝΙΟΣ ΜΑΓΕΙΡΑΣ θα βρίσκεται κάθε πρωί στη σκηνή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κομοτηνής για τα σχολεία της περιοχής και για το κοινό, κάθε Σάββατο του Νοέμβρη στις 8 το βράδυ (10,17 και 24 Νοεμβρίου 2012).

Σκηνοθεσία: Λίλα Σταμπούλογλου
Σκηνικά-κοστούμια: Άννα Παπαλεξάνδρου
Μουσική επιμέλεια: Στέφανος Ζαγόρης

Παίζουν οι ηθοποιοί: Αγγελική Καρακαξίδου, Γλύκα Στόιου

Τιμές εισόδου:

10€ για ενήλικες
5€ για παιδιά